قاصدک
آرامش و آسایش زمانی در زندگی مردم ساری و جاری می شود که مولفه های توسعه و پیشرفت در ابعاد گوناگون آن فراهم شود.
قاصدک؛ در صده های گذشته تاکنون بشر تلاش کرده تا با قراردادن گزاره های مختلف در کنار هم به یک توسعه متوازن و پیشرفت برسد تا زندگی راحتی داشته باشد و از این زندگی لذت ببرد. البته هر فردی سبک زندگی خود را می تواند انتخاب کند و در گذران این سبک، به آرامش خاطر خود برسد اما در همین حین بسیاری از گزاره ها را می توان برای همه یکسان دانست دسترسی به اماکن گردشگری و تفریحی و هنری و علمی مناسب، مراکز درمانی و خرید، زیرساخت های اولیه و مراکز تولیدی و صنعتی از جمله مولفه هایی هستند که آدمی در کنار آن به فردا امیدوار می شود.
در استان مازندران و بخش بزرگ چمستان که بر اساس آمار و ارقام ها از چندشهرستان استان هم بزرگتر است موضوع کمی متفاوت و تعجب برانگیز است، وعده ها و تلاش های مسئولان سنوات مختلف گرچه در حد وسعشان بود ولی ناکافی و کم اثر بوده است.
برخی مواهب و نعمات الهی این منطقه هم بیشتر به گوشت قربانی شبیه بوده تا عاملی برای رفاه مردم، زمین چند صد هکتاری بهدشت چمستان که قرار بود به یک پروژه اقتصادی و تولیدی مهم منطقه تبدیل شود علیرغم کلنگ زنی در سالهای گذشته همچنان در خواب است و در کنار غم و غصه های مردمان چمستان آنقدر کوچک است که هیچ مسئولی آن را نمی بیند.
دقیقا در مقابل آن زمین چند ده هکتاری هنرستان کشاورزی هم که تراژدی بزرگی است که به نام چمستان و به کام آمل است و سوددهی آن را آموزش و پرورش آمل می برد در حالیکه در دل چمستان قرار دارد.
زمین موسوم به آبادیان هم در جوار همین دو ابرقطعه هم حال و روز بهتری از این دو مورد ندارد که شرح حالش اصلا دلچسب نیست.
اگر در خصوص مراکز گردشگری و تفریحی حرف بزنیم باید بیشتر قدرت و جمال خداوند را شاکر بود تا ساخته های دست بشر را، از مراکز علمی بگوییم که حال و روز آموزش و پرورش که کاملا مشخص است، دانشگاه پیام نور هم که بعد از سالها خانه به دوشی به سختی گذران روزگار می کند، دانشکده مهارت آموزی وابسته به دانشگاه آزاد نور هم در منطقه آهودشت هم چندسالی می شود تعطیل شده و دانشگاه آزاد بنا بر فروش این دانشکده را دارد درحالیکه بخش اعظم زمین آن اهدایی است.
از حال و روز صنعت منطقه در تنها شهرک صنعتی شهرستان هم همین بس که گیر و دار موقوفی بودن آن بلای جانشان شده و تمام تلاشهای صورت گرفته تا بدین لحظه بی ثمر بوده است.
در حوزه های زیرساختی هم بجز نعمت گاز که اقدامات خوب موجب بهره مند شدن مردم این بخش از این موهبت شده، افت ولتاژ برق خصوصا در فصل گرما گریبان گیر مردم منطقه شده، موضوع حزن انگیز قصه هم مربوط به آب شرب است درحالیکه آب آشامیدنی کل شهرستان از چمستان تامین شود لوله های آب شهر چمستان در فصول مختلف از عطش می سوزد که واقعا ناراحت کننده و نشان از مظلومیت و محرومیت این بخش است.
گرچه ساخت و سازهای بسیار گسترده و قارچ گونه در طی دو دهه اخیر بخش اعظم مشکلات زیرساختی را به خود اختصاص داده که پرداختن به آن زحمت نوشتن یک کتاب را می طلبد که در حوصله این نوشتار نمی گنجد.
قصه پرغصه تعریض محور مواصلاتی نور چمستان آمل هم از دیگر داستان های تلخ منطقه است صدها جوان و پیر در این جاده جان دادند، هزاران نفر مصدوم و مجروح شدند اما این قصه خیال تمام شدن ندارد، البته اگر منصفانه به این موضوع نگاه کنیم در برخی برهه ها اقدامات خوبی انجام شده اما نتوانست جامع و کامل باشد باندهای شمالی و جنوبی و پل های معظم مسیر هنوز ناتمام است و وعده وعده وعده فراوان.
در پایان نمیدانیم علت این همه مصیبت و گرفتاری چیست محرومیتی در عین مظلومیت نصیبشان شده، آن هم چه مردمی، مردمی که در تمامی بزنگاه ها هوشیار و همراه نظام و انقلاب بودند ۱۴۰ شهید مهر محکم این ادعاست و در خاتمه تنها می توان گفت نردبان بخت چمستان پله ندارد. نبی اله توکلی کارشناسی ارشد مدیریت
